“Vietnam’a savaşa gitmeyeceğiz!”

Emperyalist işgalciler Vietnam halkının kendilerine karşı gösterdiği direnişi unutmamış olacaklar ki, hala işgal ettikleri bölgeler için “Amerika’nın Vietnam’ı olabilir mi” sorusuyla korkularını dile getirirler…

Nedir “Amerika’nın Vietnam’ı”? Aslında cevabımız da sorunun içinde saklı. Amerika’nın Vietnam’ı yoktur, Vietnam Amerika’nın değildir!

Kendine ait olmayan yerleri işgal etmede sınır tanımayan Amerikan emperyalizmi, Vietnam’ı 12 yıl işgal altında tuttu. Ve Vietnam halkı 12 yıl boyunca ABD işgaline karşı savaştı. Büyük ordulara karşı direnen bu Asyalı insanlar, Amerikan emperyalizmini geldiği yere göndermeyi başardılar. Bu yüzden “Amerika’nın Vietnam’ı”, Amerika’nın yenilgisidir, Amerika’nın geri çekilmesidir, Amerika’nın diz çökmesidir!

12 yıllık işgal dönemi, arkasında 83 bin sakat, 8 bin felçli, 30 bin kör, 10 bin sağır, 13.5 milyon ölü-yaralı-kayıp, bir de napalm bombalarıyla zehirlenmiş kilometrelerce toprak bıraktı. Fakat 12 yıl, esas olarak halkların en güçlü ordularını bile dize getirebilecek bir güçte olduğunu gösteren bir direniş örneğini ifade ediyordu.

* * *

Vietnam, Amerikan işgalcilerine karşı savaşırken yalnız değildi. Başta gençlik olmak üzere tüm dünya halklarının gözü, bu küçük ülkenin ve onun yiğit halkının üzerindeydi. “Vietnam kazanacak” sloganı onlarca dilde atılıyor, onlarca ülkenin şehirlerinde afiş olarak asılıyor ve onlarca ülkede düzenlenen gösterilerde bayrak oluyordu. Küba’da oluşturulan “Üç Kıtada Vietnam’ı Destekleme Komitesi”nin adı, belki de dayanışma ağını en iyi ifade eden isimlerden biri. Bu yüzden “Amerika’nın Vietnam’ı” aynı zamanda enternasyonal dayanışma ve halkların sınırları aşan ortak mücadelesi demektir.

Vietnam halkına en önemli ve en anlamlı desteği, dünya gençliği sundu. Denilebilir ki, ‘68 gençlik hareketinin oluşmasındaki en önemli dinamik, Vietnam halkıyla dayanışma eylemleridir. Aynı yıllarda Fransa Cezayir’i, İngiltere-Belçika ve Fransa üçlüsü Kongo’yu, ABD Küba’yı işgal etmiştir. Angola, Yeni Gine, Mozambik, Portekiz’in sömürgesinden kurtulmak için savaş halindedir. Amerika’da siyah liderler katledilmektedir.

Gençlik, tüm dünya çapına yayılan emperyalist işgallere karşı ayağa kalktı. En başta da Vietnam’la dayanışma eylemleri, gençlik hareketinin yükselmesinde köşetaşını oluşturdu. Bu yüzden “Amerika’nın Vietnam’ı” aynı zamanda anti-emperyalist mücadele demektir.

Gençliğin ilk güçlü protestoları emperyalist saldırganlığın anavatanı ABD’den geldi. Öğrencilerin başını çektiği harekete, zaman içinde farklı kesimler de destek sundu. SDS (Demokratik Toplum İçin Öğrenci Birliği) 7 Nisan 1965’te Washington’da 25 bin kişilik protesto gösterisi düzenledi. Aynı yılın 22 Mayısında ise Berkeley’de 35 bin kişilik 36 saat süren bir gösteri yapıldı.

‘66’da ise hareket, yaptırımcı bir niteliğe yönelerek, öğrencilerin askere gitmesini engellemeyi hedefleyen “We Won’t Go” (gitmeyeceğiz) kampanyası başladı. ‘67 yılı, eylemliliklerin doruğa tırmandığı bir yıl oldu. Çünkü ABD Kongresi, öğrencilerin askerlikten muafiyetini kaldırmış ve öğrenci gençlik için de tehlike çanları çalmaya başlamıştı. Celp kağıtları toplu olarak yakılıyor, kampanya biçiminde “Celbi Durdurma Haftası” düzenleniyordu.

17 Ekim’de Madison’da bulunan ve Vietnam savaşının baş silahı napalm bombalarını üreten “Dow” kimya tröstünün merkezine bir yürüyüş düzenlendi. “Kanlı Salı” diye bilinen günde, öğrenciler o güne dek polisle girdikleri çatışmaların en militanını gerçekleştirdiler.

Aynı gün Oakland ve Kaliforniya’da askerlik şubesine saldıran öğrenciler, benzer bir çatışma yaşadılar.

Savaş karşıtı hareket, askerler arasında da yer edinmeye başladı. 21 Ekim’de 50 bin genç Pentagon’un etrafını sardı! Bir grup genç elinde Vietnam bayraklarıyla Pentagon binasının kapılarını açmaya çalıştı. Ertesi güne dek binayı kuşatan kalabalıktan 700 kadarı tutuklandı.

Amerika’yı bir uçtan bir uca saran protestolar sonucu, ABD, kimyasal silahlara ayırdığı parayı 180 milyon dolardan 50 milyon dolara indireceğini açıklamak zorunda kaldı.

* * *

Barikatların ve sokak savaşlarının ülkesi Fransa’da Vietnam Devrimi’yle Dayanışma Kampanyaları yapılıyor, üniversiteler işgal ediliyordu. Fransa’da ilk işgal edilen üniversitenin anfisi “Che Guevara Anfisi” diye anılan anfidir.

‘68 Mart’ında Amerikan şirketlerinin Paris’teki bürolarına plastik patlayıcılar konulmaya başlandı. Öğrenciler, Amerikan elçiliğine taş atmaktan bıkmadılar. Mayıs’ta polisin üniversitelere saldırmasına yine sokaklarda karşılık verdiler. Paris, bir “barikatlar gecesi”yle aydınlandı. “Bu gece, beni tarih hakkında sonsuza kadar iyimser yaptı. Bunu yaşadığım için asla ‘bir daha olmaz’ diyemem.” Barikatlardaki bir öğrenci böyle anlatıyordu o geceyi. 9 milyon işçinin genel greve gitmesi ve öğrencilerle birlikte sokakları zaptetmesi hükümeti  sarstı. Ve dönemin başbakanı hemen o gece “referandum” kararını açıklamak zorunda kaldı.

Almanya’da düzenlenen “Uluslararası Vietnam Kongresi”nde, Vietnam ve dünya devriminin sorunları tartışıldı. Kongre sonrası 15 bin kişi, Lenin, Rosa, Ho Chi Minh, Liebknecht, Che posterleriyle yürüyüş yaptı.

* * *

1 Mayıs 1975’te Vietnam, emperyalizme karşı bağımsızlığını ilan etti.

Bir Fransız sosyoloğun, Vietnamlı köylülere dair, “sadece gündelik birer tas pirinçleriyle ilgilenen, yılgın ve pasif bir kitle” tespitinin aksine, Amerika’ya unutamayacağı bir ders vermeyi başaran kararlı ve direnişçi bir halk olduklarını gösterdiler.

“Amerika’nın Vietnam”larını çoğaltmaya ihtiyacımız olan günlerdeyiz. İşgallerin ve silahların gölgesindeki bugünlerde, tarihe böyle bir miras bırakan tüm Vietnam halkından alınması gereken dersler var.

***

Peki şu Vietnamlılar

Nasıl dövüştüler böyle uzun uzun

Amerikalılara karşı?

Doğdukları toprağı sever Vietnamlılar

Çocuğunu nasıl severse bir ana.

Ama istilacı Amerikalı

Güçlüdür, kuvvetlidir!

Olsun, kaplan da öyle.

Dişleri korkunç, tırnakları yırtıcıdır.

Ama bir avuç arı

Haklamaya yeter kaplanı.

Nguyen Dinh Thi

(Vietnam şairi)