PDD – Proleter Devrimci Duruş Devrimler Tarihin Lokomotifidir
2-7 Mart 1919- 3. Enternasyonal kuruldu
Lenin ve Stalin’in önderlik ettiği 3. Enternasyonal (Komüntern), Moskova’da kuruldu. 2. Enternasyonalin, ‘anavatanı savunma’ adına proletaryaya kendi burjuvazisinin yanında yeralmayı vaazeden sosyal şoven politikalarına karşı, komünist partilerin birlikte hareket etmesi ihtiyacından doğdu. Komintern, İkinci Emperyalist savaş döneminde ve sonrasında dünya komünist hareketine önderlik etti.
3 Mart 1992- Kozlu madenci katliamı
Zonguldak-Kozlu’daki maden ocaklarında yaşanan grizu patlamasında 463 maden işçisi katledildi. Bu olayı protesto etmek için 9 Mart’ta Genç Komünarlar, Boğaziçi Üniversitesi Rektörlüğü’nü işgal ettiler. Üç gün boyunca süren işgal, bina duvarlarını delerek içeri giren polisle saatlerce süren barikat savaşıyla sona erdi. Bu eylem, katledilen madencinin sesi-soluğu oldu. Onların acısını tüm ülkeye, dünyaya duyurdu. Öğrenci gençliğin 12 Eylül sonrası ilk politik işgali, işçi sınıfıyla dayanışmada gösterilen en ileri eylemi oldu.
5 Mart 1953- Stalin öldü
Dünya proletaryasının çelik iradeli önderi, Hitler faşizmini dize getiren Kızıl Ordu’nun başkomutanı Stalin öldü. Lenin’in arkasından Sovyet ülkesinin başına geçen ve sosyalist inşa süreci ile ulusal sorun konusunda Marksizm-Leninizme katkılar yapan Stalin, ML ustalar içinde en fazla saldırıya uğrayandır. Bunun en önemli nedeni, II. emperyalist savaşta Nazileri yenerek, emperyalizme ağır bir darbe indirmesi, sosyalizmin prestijini yükseltmesi ve dünyanın üçte birini, “sosyalist kamp”a dahil etmesidir.
9 Mart 1952- Kadın sorunu üzerine çalışmalarıyla öne çıkan Aleksandra Kollantay öldü.
10 Mart 1919- Spartakist hareketin önderlerinden Leo Joqiches katledildi.
11 Mart 2014- Haziran direnişinde polisin gaz bombasıyla kafasına darbe alan Berkin Elvan şehit düştü
13 Mart 1982- TKEP militanları Seyit Konuk, İbrahim Ethem Coşkun, Necati Vardar idam edildi.
14 Mart 1883- Kapitalist sistemi tahlil ederek proletaryanın sınıf savaşımının teorisinin temellerini atan Karl Marks öldü.
14 Mart 1930- Sovyet şairi Mayakovski öldü.
16 Mart 1978- İ.Ü. Beyazıt katliamı
Polis destekli MHP’li sivil faşistler tarafından, üniversiteden çıkan öğrencilerin üzerine atılan bomba sonucu 7 devrimci öldü, onlarcası ağır yaralandı. Bunun üzerine 20 Mart’ta ülke çapında genel grev ve eylemler gerçekleşti. Bu eylemler, işçi sınıfının düzenlediği politik gösterilerden biri olarak tarihe geçti.
16 Mart 1988-Halepçe katliamı
ABD emperyalizminin desteğini o günlerde arkasına alan Irak devlet başkanı Saddam Hüseyin, İran’la süren 8 yıllık savaşın ardından, Halepçe’de Kürt halkına kimyasal silahlarla saldırdı. Saldırıda 5 bin Kürt hayatını yitirdi. Kimyasal gazların etkisinin yıllarca sürdüğü görüldü.
16 Mart 1918- Sverdlov öldü
Ekim devrimi gerçekleştiren bolşevik önderlerden Svedlov, yaklaşık 15 yıl süren mücadele yaşamının yarısından fazlasını sürgünde ve cezaevinde geçirmişti. Lenin onun “insan sarrafı” olduğunu söylerdi ve “Sverdlov’un boşluğunu doldurmak için en az on kişi görevlendirmek gerekir” demişti.
20-21 Mart 1937- Dersim katliamı başladı
21 Mart 1982- PKK’nin önder kadrolarından Mazlum Doğan, Diyarbakır cezaevindeki baskıları protesto etmek için şehit düştü.
26 Ocak 1995- MLKP savaşçısı Hasan Ocak, Gazi direnişinin arkasından gözaltında ‘kaybedildi’.
28 Mart 1986- PKK’nin ‘84 atılımını yaratan Eruh ve Şemdinli baskınlarının komutanı Mahsun Korkmaz (Agit) şehit düştü.
30 Mart 1972- Kızıldere direnişi
THKO ve THKP-C’nin on yiğit savaşçısı, Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın idamını durdurmak için üç İngiliz teknisyeni kaçırdılar. Eylem sonrasında, Kızıldere’de kuşatıldıkları evde, ‘Dönmeye değil, ölmeye geldik’ şiarıyla çatışarak şehit düştüler. Mahir Çayan, Cihan Alptekin, Ahmet Atasoy, Sabahattin Kurt, Ertan Saruhan, Hüdai Arıkan, Sinan Kazım Özüdoğru, Nihat Yılmaz, Ömer Ayna, Saffet Alp, Kızıldere’de bir direniş destanı yazdılar. Devrimci dayanışmanın en güzel örneğini sundular.
Mart ayında şehit düşen İhtilalci Komünistler
24 Mart 1983- Sefaköy direnişi
“Eğer çivi yapılmış olsaydı bu adamlardan
Daha sağlamı bulunmazdı onlardan”
İsmail Cüneyt, Mehmet Ali Doğan ve Aslan Tel’den oluşan ihtilalci komünist müfreze, Sefaköy’de kaldıkları evin polis tarafından kuşatılmasına karşı yiğitçe çarpıştılar. Orayı granitten bir kaleye dönüştürdüler. Tıpkı 12 Eylül’ün ilk günlerinde Osman Yaşar Yoldaşcan’ın çatışarak girdiği Bağcılar’daki inşaatı çevirdiği gibi…
12 Eylül’ün yukarıdan aşağıya hakimiyetini tamamen kurduğu, devrimin yenilgisinin kesinleştiği ve yaprağın dahi kımıldamadığı o günlerde, yine bir avuç kır çiçeği, “dövüşenler de var bu havalarda” dediler bir kez daha…
İsmail Cüneyt, ateş açarak çemberi yarıp çıkarken, iki yoldaşı bu granitten kaleyi zaptederek şehit düştü. Baharda toprağa düşen tohum oldular… Her biri, birer çivi gibiydiler. Yoldaşcan’ın 12 Eylül geldiğinde söylediği gibi “çivi çiviyi söker”di. Öyle de oldu.
İsmail’in komutasındaki Sefaköy direnişi, üç işkencecinin de ölmesiyle sonuçlandı. Hem de faşist generallerin meydanlarda “ezdik-biçtik” diye nutuk attıkları bir dönemde. O öfkeyle her yerde İsmail Cüneyt’i aradılar ve bir yıl kadar sonra, bir tesadüf sonucu bulduklarında da aynı gece, kurşuna dizdiler Gayrettepe işkencehanesinde…
Sefaköy, faşist cuntaya karşı direnişin bitmediğini, ihtilalci komünistlerin mücadeleyi kesintisiz bir şekilde sürdürmeye devam ettiklerini gösterdi dosta düşmana… Bulundukları her yeri, bir direniş mevzisi haline getirdiklerini ve çatışmadan asla teslim olmayacaklarını gösterdi bir kez daha… “Sefaköy granitten bir kaledir, geçilmez!” dediler ve kendilerinden önce düşenler gibi, kanlarının son damlasına kadar savaşarak öldüler.
24 Mart 1983- Mehmet Ali Doğan, Aslan Tel
4 Mart 1992 – Eralp Yazar
İzmir’de kuruluş yıldönümü için düzenlenen bir korsan eylemde çatışarak şehit düştü. İhtilalci komünist hareketin 90’lı yıllardaki atılımında öne çıkan kadrolardan biriydi ve kısa zamanda gelişerek İsmail Cüneyt müfrezesinde yer almıştı.
13 Mart 1995 – Zeynep Poyraz
30 Mart 1995 – Hakan Çabuk
