DİSK 13 Şubat günü 52. kuruluş yıldönümü nedeniyle İstanbul Saraçhane Parkı’nda etkinlik düzenledi. Etkinliğe DİSK’in eski başkanları, devrimci kurumlar, siyasi partiler ve DİSK üyesi işçiler katıldı.
PDD’nin de flamalarıyla katıldığı etkinlikte, DİSK yönetimi adına basın açıklamasını, Genel Başkan Arzu Çerkezoğlu okudu. Çerkezoğlu eyleme katılanları selamladıktan sonra, “DİSK işçi sınıfı içerisinde, üretim birimlerinde, fabrikalarda yükselen mücadelenin içinde doğdu. Yarım asır önce Saraçhane mitinginden, Kavel direnişinden, Paşabahçe grevinden akıp gelen bir süreç, sınıf hareketini bir yol ayrımına soktu: Sermayenin saldırıları karşısında uzlaşmacılık ve teslimiyet ya da sınıf sendikacılığı ve mücadele. DİSK uzlaşmacılığı ve teslimiyeti değil, sınıf sendikacılığını seçti. DİSK, 52 yıl önce, tarihin o anında, işçi sınıfının sermayeye verdiği cevaptır” dedi. Çerkezoğlu, 52. yıl kutlaması için neden Saraçhane Parkı’nı tercih ettiklerini de şöyle ifade etti: “Saraçhane DİSK’in kuruluşuna giden yolda önemli bir kilometre taşıdır. Burası Türkiye işçi sınıfının ayağa kalktığı yerdir. 31 Aralık 1961’de sendika, toplu sözleşme ve grev hakkını savunmak için onbinlerce işçi Saraçhane Meydanı’nı doldurdu ve o gün işçiler bir sınıf olarak sahneye çıktılar. Bu yüzden işçi sınıfının ayağa kalktığı yerdeyiz” dedi. Çerkezoğlu sermayenin ve hükümetin saldırılarını teşhir ettikten sonra, “DİSK emekçinin sesi ve nefesi olmaya devam edecek” dedi ve işçi sınıfının taleplerini şöyle sıraladı:
Sendikal örgütlenmenin önündeki, başta işkolu-işyeri barajı olmak üzere, tüm engeller kaldırılmalıdır.
Sendikal nedenler dolayısıyla işten çıkarmalara karşı işgüvencesi yaptırımları uygulanmalıdır.
Grev hakkı eksiksiz olarak tanınmalı ve ‘grev erteleme’ adı altında grev yasaklamalara son verilmelidir.
Ücretler enflasyon karşısında korunmalı, tüm çalışanların krize karşı korunması için en az enflasyon oranında zam yapılmalıdır.
Taşeron işçilerin kadroya alınmasında yaşanan ayrımcılığa son verilmelidir.
Kamuya ve belediye şirketlerine geçirilen taşeron işçilere ikinci sınıf işçi muamelesi yapılmasından vazgeçilmelidir.
4+4 zam uygulamasına son verilmeli, kadrolu işçilerle aynı ücret ve toplu sözleşme hakkı tanınmalıdır.
Emekli aylık ve gelirleri enflasyon ve milli gelir artışı dikkate alınarak derhal güncellenmelidir. Emeklilikte yaşa takılanların sorunları çözülmelidir.
İşsizlik sigortası fonu siyasal iktidarın arpalığı olmaktan çıkarılmalı, işsizlik sigortasından yaralanmak isteyenlerin önündeki engeller kaldırılmalı ve ödeneklerin miktar ve süresi uzatılmalıdır.
Ücret garanti fonu iyileştirilmeli, işçilerin en az altı aylık ücret alacaklarını ve tüm alacaklarını güvence altına almalıdır.
“Herkesin çalışması için, herkesin daha az çalışması” ilkesi doğrultusunda haftalık çalışma süreleri, gelir kaybı olmaksızın 37.5 saate, fazla mesailer için uygulanan yıllık 270 saat sınırı, 90 saate düşürülmelidir.
Eylem DİSK korosunun söylediği marşlardan sonra sonlandırıldı.