Özer Elektrik işçileri: “Direnişe devam!”

Sendikalaştıkları için işten atılan Özer Elektrik işçilerinin direnişi sürüyor. İşçiler sendikalı olarak işe geri dönene kadar direnişi sürdürmede karalı.

Gebze Dilovası’nda, İMES sanayi sitesinde bulunan Özer Elektrik işçileri, düşük ücretlerinin yükseltilmesi, angaryalara son verilmesi, ağır çalışma koşullarının düzeltilmesi ve sosyal hakları için DİSK’e bağlı Birleşik Metal-İş sendikasında örgütlendiler. Çalışma Bakanlığı’na yetki başvurusu yaptıkları 27 Temmuz günü, patron 10 işçiyi işten çıkardı. Üstelik işten çıkarma gerekçesi olarak da işçilere karşı İş Kanunu’nun 25/2. maddesini; yani “yüz kızartıcı suç, ahlaksızlık ve iç huzuru bozmak” iddiasını kullandılar.

Atılan işçiler aynı gün fabrikanın önünde direnişe başladılar. Fabrika içinde ise, işçiler üzerinde sendikadan istifa etmeleri yönündeki baskı artırıldı. Sendikaya üye olan işçiler, fabrika yöneticileri tarafından tek tek sorgulanarak istifaya zorlandılar. Jandarma baskısı da direnişin her aşamasında işçilerin karşısına çıkartılıyor. İşten atılan 10 işçi fabrikada makinalarının başındayken, jandarma gelerek zorla dışarı çıkarmış. Keza sendikanın yapacağı basın açıklamasına engel olan jandarma, sendika yöneticilerini gözaltına almış.

Devrimci Sendikal Birlik olarak, fabrika önünde direnişini sürdüren işçileri, 6 Ağustos günü ziyaret ettik. Direniş yerinde görüştüğümüz işçiler, kuru bir asgari ücrete çalıştıklarını, hiçbir sosyal haklarının olmadığını söylediler. Yedi yıllık işçi olduğunu söyleyen bir işçinin “Her işyerinde kimi sosyal haklar vardır. Bizde ramazanda bile belediyenin verdiği koliler verilir” ifadesi, işçilerin çalışma durumunu göstermeye yetiyor.

Birleşik Metal-İş sendikasının Gebze 2 No.lu yöneticilerinden Kadir, fabrikada 70 işçinin çalıştığını, çalışma koşullarının iyi olmadığını, fakat en çok ücret düşüklüğü ve sosyal haklar konusundaki talepleri için örgütlenmeye başladıklarını söyledi.

OSB içindeki fabrikalarda işçi sayısı ortalama 50-100 civarında işçi çalışıyor. Ve sendikal örgütlenmeye izin verilmiyor. Bir fabrikada örgütlenme gerçekleştirildiğinde, patronlar diğer işyerlerine de sendika girmesinden korkuyorlar. Bu nedenle devletin bütün olanaklarını kullanarak baskıyı artırıyorlar. İşçiler ise, sendikalı olarak işe geri dönünceye kadar direnişe devam edeceklerini, kazanmakta kararlı olduklarını ifade ediyorlar.