Geleceğimizin köprüsü tarihimiz

2 Temmuz 1993- Sivas katliamı

 

6 Temmuz 1995-Aziz Nesin Öldü

Sivas katliamından son anda sağ kurtulan yazar ve şair Nesin, mizah kitaplarıyla ünlüdür. Toplumsal yaşamın aksayan yanlarını geniş halk kitlelerinin beğeneceği taşlama biçiminde yazmıştır.

 

7 Temmuz 1993- Şair-yazar Rıfat Ilgaz öldü

“Hababam sınıfı”nın yazarı Rıfat Ilgaz, “Kırılacak dal değiliz karayellerde – Savrulacak yaprak değil – Köküz, gövdeyiz ölümsüz – İzimizden gelenlerle” demiştir bir şiirinde. Ve gerçekten de öyle yaşadı ve öldü.

 

8 Temmuz 1960- Kongo’da ayaklanma

Belçika sömürgecilerine karşı başlayan ve Kongo halkının büyük katılımla desteklediği ayaklanma, kısa sürede başarıya ulaştı. Fakat sonra binlerce Belçika askerinin işgaliyle kanla bastırıldı. Devlet Başkanı Lumumba katledildi.

 

10 Temmuz 2013- Ali İsmail Korkmaz katledildi

Haziran Ayaklanması sırasında Eskişehir’de resmi-sivil faşistler tarafından vahşice dövülen Ali İsmail, kaldırıldığı hastanede bir süre yaşam mücadelesi verdikten sonra hayatını kaybetti.

 

12 Temmuz 1992- Niyazi Aydın, İbrahim Erdoğan, Hasan Eliuygun’un da aralarında olduğu 12 Devrimci Sol militanı katledildi

 

14 Temmuz 1982- Diyarbakır cezaevindeki ölüm orucunda Kemal Pir, Hayri Durmuş, Akif Yılmaz ve Ali Çiçek şehit düştü.

 

14 Temmuz 1889-  III. Enternasyonal kuruldu.

 

17 Temmuz 1986- Tutsak yakınlarının ve aydınların önderliğinde İnsan Hakları Derneği İHD kuruldu.

 

20 Temmuz 2015- Suruç katliamı

Kobane’ye yardım götürmekte olan SGDF’li gençlerin Suruç’ta yaptığı basın açıklaması IŞİD’in bombalı saldırısına uğradı. 33 genç şehit düştü, onlarcası yaralandı.

 

24 Temmuz 1968- Öğrenci hareketinin önderlerinden Vedat Demircioğlu, 6. Filo eylemlerinden sonra katledildi.

 

24 Temmuz 2002- Adnan Yücel öldü

“Saraylar saltanatlar çöker

kan susar birgün

zulüm biter.

menekşeler de açılır üstümüzde

leylaklar da güler.

bugünlerden geriye,

bir yarına gidenler kalır

bir de yarınlar için

direnenler… “

Kavganın şairi Adnan Yücel, 12 Eylül’ün en karanlık yıllarında, umudunu kaybetmeyenlerdendi. Bu umut ve arayış, onu ihtilalci komünistlerle buluşturdu.

En güzel ürünlerini o yıllarda verdi. 12 Eylül karanlığına karşı yapılan görkemli direnişten ilham alarak şiirlerini yazdı. “Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek”  şiir kitabı, onun sanatının doruğudur. Bu kitap için övgüde bulunanlara, “yazana değil, yazdırana bakmak lazım” diyerek, sanatın dayanması gereken doğru rotayı gösteriyordu.

Sonrasında Kürt halkının direnişini “Ateşin ve güneşin çocukları” adlı şiir kitabında ölümsüzleştirdi. “Çukurova Çeşitlemesi”, “Gelenek Tohumu” gibi eserleri, şehitlerimizin görkemli yaşamlarını ve direnişlerini anlatır.

 

25 Temmuz 1991- İstanbul Paşabahçe fabrikasında 640 işçinin işten atılmasına karşı fabrika işgal edildi.

 

27 Temmuz 1996- ÖO direnişi sona erdi

Eylemde Osman Akgün, Ulaş Hicabi Küçük, Tahsin Yılmaz, Ayçe İdil Erkmen, Müjdat Yanat, Altan Berdan Kerimgiller, Hüseyin Demircioğlu, Hayati Can, Ali Ayata, İlginç Özkeskin, Aygün Uğur ve Yemliha Kaya şehit düştüler.

 

1 Ağustos 1969- Demirdöküm’de işgal

İstanbul Silahtar’da Demirdöküm Fabrikası’nda çalışan yaklaşık 2500 işçi, üyesi oldukları Türkiye Maden-İş’in patron tarafından tanınmaması üzerine fabrikayı işgal ettiler. Günlerce süren direniş sonucu sendikalarını kabul ettirmeyi başardılar.

 

2 Ağustos 1989- Eskişehir sürgünü

“1 Ağustos genelgesi” olarak bilinen uygulamalara karşı  başlatılan açlık grevlerinin 35. gününde işkenceli bir sevkle Aydın’a götürülen tutsaklardan Hüseyin Eroğlu ve Mehmet Yalçınkaya katledildi.

 

5 Ağustos 1895- Engels öldü

Marksizmin Marks’la birlikte kurucusu olan Engels, 1820 yılında Almanya’da, Wuppertal’de doğdu. 19 yaşında iken, ilk yazı denemesi olan Wuppertal Mektupları’nda yoksulluk ve vahşetin resmini çizdi. 6 yıl sonra kaleme aldığı “İngiltere’de Emekçi Sınıfların Durumu” kitabında İngiliz işçi sınıfının durumunu en gerçekçi haliyle gözler önüne serdi.

“Sen gerçek bir ayaklı ansiklopedisin” diyordu Marx ona. Son derece düzenli, düşünülmüş bir sistemle çalışıyor, “gezegendeki her şeyle” ilgileniyor, bilim, sanat, kültür, spor tüm konulara bilimsel yaklaşımla eğiliyordu. Tam 12 dil konuşuyor, 20 dilde okuyordu.

Tarihi materyalist bakış açısıyla irdelendiği eserlerinin yanı sıra bilimsel birçok konuda eserler sunan Engels, Marx’ın ölümünün ardından Kapital’in 2. ve 3. cildini yayınlatmayı da üstlendi. Bu katkılarına rağmen kendisini Marks’tan sonra “ikinci keman” olarak tanımladı.

Askerliğini Prusya’da sıradan bir topçu eri olarak yapan Engels, askeri bilgi ve birikimini sürekli arttırıyor; bu yönünü de sınıf savaşımının hizmetine sokuyordu. Sonrasında “General Engels” olarak nam salması boşuna değildi.

Kararlılığı, yakınmazlığı, dogmatizme karşı devrimci ısrarcılığı ile, hem bir devrimci proletarya militanı hem de bugün hala ışıl ışıl parlayan bir meşale oldu.

 

6 Ağustos 1945- Hiroşima’ya atom bombası atıldı

I. Emperyalist paylaşım savaşında ABD emperyalizmi, Japonya’nın Hiroşima kentine üç gün sonra Nagazaki’ye atom bombası attı. Bombanın etkileri yıllarca sürdü.

 

9 Ağustos 1901- Amerika yerlileri olan Kızılderililerin elindeki son topraklara da el kondu.

 

10 Ağustos 1942- Köy Enstitüleri kuruldu.

 

12 Ağustos 1999- Şair Can Yücel öldü

 

11 Ağustos 2008- DHKP-C’nin kurucusu ve önderi Dursun Karataş şehit düştü.

 

13 Ağustos 1913- Alman Sosyal-demokrat Partisi’nin işçi lideri August Bebel öldü

 

15 Ağustos 1975- Gençlik hareketinin önderlerinden Harun Karadeniz öldü.

 

15 Ağustos 1984- Şemdinli ve Eruh baskınları

PKK bu eylemlerle gerilla savaşını başlattı.

 

19 Ağustos 1936- F. Garcia Lorca kurşuna dizildi

Yazdığı şiirlerle faşizme karşı halka direnme gücünü ve bilincini aşılamaya çalışan İspanyol şair Lorca, Franco yönetimi tarafından kurşuna dizildi.

 

25 Ağustos 1944- Paris Nazi işgalinden kurtuldu

Fransız Komünist Partisi (FKP) tarafından başlatılan direniş, Sovyetler Birliği’nin Nazi ordusunu püskürtmesi üzerine, büyük bir ayaklanmaya dönüştü ve işgal altındaki Paris kurtuldu. FKP, o dönem verdiği destansı direnişi ve kayıplarıyla “şehitler partisi” olarak anılmaya başladı.

 

27 Ağustos 2020- ÇHD ve HHB avukatı Ebru Timtik, adalet için girdiği Ölüm Orucu eyleminin 238. gününde şehit düştü.

 

14 Ağustos 1956- Bertolt Brecht Öldü

Yazdığı şiirler ve oyunlar, bugün bile dünyada milyonlarca işçi ve emekçi tarafından, devrimciler tarafından bilinen Brech, Alman faşizmine karşı mücadele içinde yer alan, sanatla devrim, sanatçıyla parti arasındaki ilişkiyi güçlü bir biçimde tanımlayan bir şairdir. Gerek şiirlerinde, gerekse tiyatro eserlerinde, faşizme karşı mücadele, yeraltı savaşımı ve direniş önemli bir yer tutar. Sanatını mücadelenin içinde yoğurarak, gittikçe olgunlaştı ve faşizme karşı mücadelede şiirlerini bir silaha dönüştürdü. O savaşın yıkımı karşısında direnci, inancı aşıladı işçilere ve emekçilere. Sade ama son derece güçlü bir anlatıma sahip olan eserleri, bugün de değerinden kaybetmemiştir.

Halkın ekmeğidir adalet./ Bakarsınız bol olur bu ekmek,/ Bakarsınız kıt, / Bakarsınız doyum olmaz tadına,/ Bakarsınız berbat./Azaldı mı ekmek, başlar açlık,/ Bozuldu mu tadı, başlar hoşnutsuzluk boy atmaya…

Madem adaletin ekmeği bu kadar önemli,/ Onu kim pişirmeli dostlar, söyleyin? / ADALETİN EKMEĞİNİ DE / KENDİSİ PİŞİRMELİ HALKIN, / GÜNDELİK EKMEK GİBİ / BOL, PİŞKİN, VERİMLİ…

 

18 Ağustos 1944- Ernst Thaelman katledildi

Almanya Komünist Partisi’nin önderlerinden Thaelman, Almanya’da faşizme ve ona yol açan sosyal demokratlara karşı verdiği mücadeleyle işçi ve emekçilerin kalbinde yer etmiştir. Mücadelenin her alanında komünist kişiliğini yansıtan Thaelman, Nazi kamplarında direnişi de örgütleyen bir önderdi. Kendisinin serbest kalması için Almanya’da ve dünyada kitlesel eylemler gerçekleştirildi. Alman Nazizmi yenilgisinin kesinleşmesiyle, arkasında ne var ne yoksa yok etmeye girişti. Thaelman da 18 Ağustos 1944’de idam edildi.

 

12 Temmuz 1949- Dimitrov öldü

Bulgaristan Komünist Partisi’nin lideri ve III. Enternasyonal’in önderlerindendi. Savaşa ve faşizme karşı mücadelenin dünya ölçüsünde verilmesinde büyük bir rol oynadı. Başta Bulgaristan olmak üzere birçok ülkede birleşik cephenin kurulmasını örgütledi. Onu öne çıkaran bir diğer yönü ise, Nazilerin provakasyonunu boşa düşürmesi ve mahkemeyi faşizmi yargılayan bir kürsü yapmasıdır. “Ben Bulgar işçi sınıfının oğullarından birisiyim. Devrimci işçi hareketinin saflarında büyüdüm ve yetiştim. Proletarya diktatörlüğü ve sosyalizmin zaferi için mücadele, bütün hayatımın anlamıdır.” diyordu.

1900’lerin başlarında, bir işçi olarak mücadeleye başlamıştı. Sonrasında Bulgar işçi sınıfının önderi haline gelmekle kalmadı, faşizme karşı mücadelesiyle dünya proletaryasının önderi oldu.

 

Temmuz Ayın­da Şehit Düşen İhtilalci Komünistler

17 Temmuz 1980- Kenan Özbilek: Önce sivil faşistlerle, ardından polisle girdiği bir çatışmada ağır yaralı olarak hastaneye kaldırıldı. O haldeyken işkence yapıldı ve katledildi.

29 Temmuz 1991- Yunus Durmaz: Düşmanla giriştiği bir çatışma sonrası uzaklaşırken, elinden düşen bombanın yakında oynayan çocuklara zarar vermemesi için üstüne kapandı, yaşamını kaybetti.

26 Temmuz 1996- Tahsin Yılmaz

27 Temmuz 1996- Ulaş Hicabi Küçük

27 Temmuz 1996- Osman Akgün ‘96 Ölüm Orucu eyleminde ölümsüzleştiler.