Ankara-Elmadağ’da MKE’nin (Makine ve Kimya Endüstrisi Anonim Şirketi) roket ve patlayıcı fabrikasında, üretim bölümünde sabah 8.45’te bir patlama meydana geldi. Patlamada 5 işçi hayatını kaybetti. İşçi aileleri büyük bir acı içinde kapının önünde toplanıp içeriden haber almaya çalışırken, onların öfkesine, tepkisine “önlem” olarak, çevik polis de fabrikanın önüne yığıldı.
Milli Savunma Bakanlığı yaptığı açıklamada, “adli ve idari soruşturma başlatıldığını” be-lirtti. Elbette ardından “kaza”nın nedenlerine ilişkin resmi ve “bilimsel” birtakım açıklamalar da yapıldı. Oysa onlar ne söylerse söylesin, yaşanan bir “kaza” değil, “iş cinayeti”ydi. Fabrikada örgütlü olan Petrol-iş sendikası ve işçiler, yapılan ihmaller ve hataları anlattı. Deneyimli işçilerin askeri fabrikalara gönderildiğini, fabrikada işçi sayısının azaltıldığını, riskli işlere deneyimsiz işçilerin gönderildiğini, işçilerin bir alanda uzmanlaşmak yerine, iş yoğunluğuna göre sürekli alan değiştirdiğini anlattılar.
“Kaza” denilen olayların her biri, alınmayan önlemlerden kaynaklanmıştır. Çünkü iş kazaları, daha iyi çalışma koşullarıyla, daha eğitimli işçilerle, daha özenli bir çalışma ortamıyla, üretimin risklerini hesaplayan ve iş koşullarını buna göre düzenleyen bir yaklaşımla önlenebilir. Bu nedenle her iş kazası bir cinayettir.