PDD – Proleter Devrimci Duruş Devrimler Tarihin Lokomotifidir
TİKB-MK üyesi Mehmet Fatih Öktülmüş, 17 Haziran 1984 tarihinde Ölüm Orucu eyleminde şehit düştü. Devrimci Sol savaşçıları Abdullah Meral, Haydar Başbağ, Hasan Telci ile birlikte…
Onlar, 12 Eylül cuntasının devrimci tutsaklar üzerinde uygulamaya kalktığı “tek tip elbise” başta olmak üzere, faşist yaptırımlara bedenleriyle barikat oldular. Hem içeride, hem dışarıda 12 Eylül faşizminin karanlığını yardılar. Faşizme ve teslimiyete karşı direnişin başını çektiler, buzkıran rolü oynadılar.
Mehmet Fatih Öktülmüş, ihtilalci komünist hareketin kurucularındandır. ODTÜ’de okuduğu yıllarda devrimci mücadeleye atılmış, ABD Büyükelçisi Commer’in arabasının yakılması dahil o yılların öğrenci eylemlerinin hepsinde yer almıştır.
12 Mart döneminden itibaren defalarca işkenceye alınmış, tutsak düşmüş, ama her defasında direnerek faşizmi kendi ininde yenmesini bilmiştir. Birkaç kez firar ederek özgürlüğüne kavuşan M. Fatih, son olarak ’81 yılında yakalanır; Adana, Ankara, İstanbul işkencehanelerinde adını bile söylemez, ifade vermez. Bu direnişiyle başta yoldaşları olmak üzere tüm devrimcilere örnek olur. İhtilalci komünistlerin direniş çizgisinde onun önderliğinin tartışılmaz bir yeri vardır. Direnen her komüniste işkenceciler “Fatih gibi” diyecektir. Fatih, işkencede direnişin simgesi olur.
O, sadece yoldaşlarının değil, tüm devrimci ve demokratların, onu bir biçimde tanıyan işçi ve emekçilerin, unutmadığı ve unutamayacağı bir isim oldu. Çünkü geleceğin toplumundan, sosyalizmden günümüze düşen bir ışık halesi gibiydi. Mütevaziliği, fedakarlığı, çalışkanlığı, sözle eyleminin bir olmasıyla, “yeni tipte insan”ı kendi şahsında somutlamıştı. Gittiği her yerde, saygı ve güven uyandırması bu yüzdendi.
İşçi sınıfının sendikal mücadelesinden, komünist bir örgütü örgütlemeye kadar, her alanda başarılı bir örgütçüydü. İşkence ve zindanlarda ise, direnişi örgütleyen; düşmanlarına korku salan, dostlarına güç ve moral veren bir önderdi.
Türkiye devrimci hareketinin yetiştirdiği seçkin önderlerinden olan Mehmet Fatih Öktülmüş, daha yaşarken tüm devrimcilerin saygısını ve güvenini kazanmıştı. Deniz, Mahir, Kaypakkaya gibi Türkiye Devrimci Hareketi’nin sahiplendiği bir değer haline geldi. O koşullarda bunu başarmak çok zor olduğu halde…
Son eylemi olan ölüm orucunda da önder rolünü oynadı. Onun varlığı, eylemin başarısının garantisiydi. Çevresindeki tüm devrimcilere öylesine büyük bir güven vermişti.
Zaferin ölümle geleceğini anladığından, ölüm orucundaki siper yoldaşlarıyla “ipi ilk kim göğüsleyecek” yarışını başlattı. Ve son sözleri, “ölebiliriz ama BİZ KAZANACAĞIZ” oldu. Bu sözler, şairlere şiir, müzisyenlere marş yaptırdı; kitlelerin ise sloganı haline geldi. İşçi direnişlerinde sınıfın zafer azmini dile getiren ant oldu…
Fatih ve yarattığı mirası yaşıyor, yaşayacak…
