İzmit Gebze’de güneş panelleri üreten Smart Solar fabrikasında, iki yıl önce örgütlenmeye başlayan Birleşik Metal-İş sendikasının çoğunluğu sağlaması üzerine patronun saldırıları yoğunlaştı. İşçileri sendikadan istifa ettirmek için “Patron üretimi başka yere taşır”, “Patronun hükümetle ilişkisi var, mahkemeye verir yine kazanır” söylemleri, işçiler üzerinde baskı unsuru olarak birçok kez kullanıldı. Sendikanın çoğunluğu kazanmasının ardından patron mahkemeye itiraz etti. Yine de işçiler örgütlenmeye devam ettiler ve fabrikada çalışan 500’e yakın işçiden 360’ı sendikaya üye oldu.
Üyelik sayısının yeterliliğe ulaşmasına rağmen patronun tehditleri, işten atma saldırılarına dönüştü. Önce 15 sözleşmeli işten atıldı; ardından da sendikal örgütlenmeyi gerçekleştiren bir işyeri temsilcisi. Bunun üzerine işçiler 23 Haziran gecesi fabrikayı işgal etti. Gece 23-07 vardiyasında çalışan 250 işçi, mobbinge tepki ve sendika hakkının tanınması için üretimi durdurdu. Sabah vardiyasına gelen işçilerin de katılmasıyla işgal ve grev büyüdü. İşçilerin kararlı duruşuna, dışarıdan gelen işçiler ve emekçiler de destek verdi. Birleşik Metal-İş’e bağlı fabrikalardaki işçilerin yanı sıra sendikalar, devrimci demokrat kurumlar da destek verdiler.
İşgalin ardından fabrikaya polis yığınağı yapılmasına rağmen eylem bir gün sürdü. 24 Haziran’da patron, atılan temsilciyi geri aldığını söyledi. Bu geri adım üzerine işçiler işgali bitirmeye karar verdiler. İşgalin bitmesinin ardından dışarıda bekleyen kitle ile birleşen işçiler “Direne direne kazanacağız”, “Sendika hakkımız engellenemez”, “Kurtuluş yok tek başına ya hep beraber ya hiçbirimiz” sloganlarını attı.
Solar Smart işçilerinin yaptığı bu işgal bir kez daha göstermiştir ki, işçi ve emekçilerin haklarına, örgütlenmesine karşı yaşanan saldırılar, ancak dişe diş bir mücadele ve fiili eylemlerle püskürtülebilir. Sendikaların yasal sınırlar içine hapsetme girişimleri ve patronların tehditlerine rağmen kazanmanın yolu, sınıf olarak ortaya çıkıldığında görünür.