OHAL’de işçi sınıfına saldırılar

İşçi sınıfına dönük saldırılar OHAL’le birlikte iyice arttı. Bireysel Emeklilik Sigortası’na zorunlu kesintinin yasalaşması, “Varlık Fonu” adı altında sermayeye vergi indirimi, yeni özelleştirmeler, ÇED raporlarının rafa kaldırılmasıyla açılan rant alanları, “kiralık işçi”lik gibi, bugüne dek yükselen tepkilerle yapamadıkları saldırılarını üç ay içinde yasalaştırdılar. Şimdi de işçilerin “son kale” olarak nitelendirdikleri ve sendikaların “genel grev sebebi” adlettikleri kıdem tazminatını gaspetmeyi gündeme aldılar.

Saldırı furyası işçi kıyımı ile atbaşı gidiyor. İşçiler sendikalı oldukları için, işyerlerindeki haksız uygulamlara karşı çıktıkları için, iş güvenliği konusunda uyardıkları için, ücretlerin yükselmesini, çalışma koşullarının düzeltilmesini istedikleri için işten atılıyorlar. 

Türkiye’de işsizlik resmi rakamlara göre yüzde 10’un üzerine çıktı. Bu oran genç nüfusta yüzde 20 dolayında TÜİK’in Temmuz 2016 verilerinde işsiz sayısının 6 milyonu aştığı görülüyor. Gençlerde ise her 5 gençten biri işsiz.

İş cinayetleri de OHAL döneminde daha da arttı. “İş Güvenliği ve İşçi Sağlığı” Meclisi İSİG’in açıklamalarına göre 2016 yılının ilk dokuz ayında en az 1421 işçi, iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.

Bu arada işçi katliamlarının yapıldığı davalar hızla sonuçlandırılıyor. 10 işçinin hayatını kaybettiği Torunlar’la ilgili bilirkişi raporunda sorumluların tespit edilemediği belirtildi. Yani bozuk asansörle işçi çalıştırmak, 10 kişinin ölümüne sebep olmaktan kimse “sorumlu” değil! Zaten bu davada yargılanan bütün sanıklar tahliye edilmişti.

OHAL’in ilk üç ayında, işçi ve emekçilere saldırılar artarken, patronların istekleri birer birer karşılanıyor. OHAL’in “FETÖ ile mücadele” için değil, sömürü ve soygun çarkını daha rahat döndürebilmek için çıkarıldığı görülüyor. Erdoğan, “OHAL ile yapacaklarımız için 12 ay bile az gelir” diyerek, OHAL’i süresiz hale getirmek istediğini açıkladı.

İşçiler, OHAL’le birlikte artan saldırılara kimi yerlerde direnişle karşılık verdi. Fakat saldırının büyüklüğü daha militan ve birleşik bir direnişin gerekliliğini ortaya koyuyor. Bu karanlığı yırtacak tek güç olan işçi sınıfı tarihi misyonunu oynamadıkça, bu saldırılar artarak sürecektir.