Etiket arşivi

Elimize posta kanalıyla ulaşan TİKB(B) 6. Konferans Belgeleri’nden bir bölümü, güncel ve tarihsel öneminden dolayı yayınlıyoruz.   II- TALEPLERİN BUDANMASI Türkiye Cumhuriyeti kurulduğundan beri, Kürt halkı bir yandan vaatlerle umutlandırılmış, bir yandan da baskı ve şiddet üzerinden eksik edilmemiştir. AKP döneminde ise, bunlar arasında gidiş-gelişler o kadar sık ve o kadar içiçedir ki, en büyük beklentilerin ve en derin hayal …

23 Haziran seçimlerinin, İstanbul’da bir belediye başkanının seçilmesinin çok ötesinde bir anlam taşıdığı konusunda hemen herkes hemfikirdir. 31 Mart yerel seçimlerinden büyük bir yenilgiyle çıkan AKP-MHP blokunun, İstanbul’daki yenilgiyi kabul etmeyip seçimleri tekrarlatma girişimi, 23 Haziran’ı muhalefet için bir hesaplaşmaya, AKP-MHP içinse bir “varlık-yokluk” sorununa dönüştürdü. Esasında İstanbul’u bu hale getiren bizzat Erdoğan olmuştu. Daha 31 Mart seçimleri öncesinde AKP’lilere …

Son yıllarda tasfiyecilik ve reformizmin etkisiyle parlamentarist eğilimler güç kazanmış ve her ne olursa olsun seçimlere katılmak, bir partiyi veya adayı desteklemek zorunluymuş gibi ele alınmıştır. Seçim çalışması, bir parti ya da adayın desteklenmesine indirgenmiş, bunun dışındaki tutumlar “apolitik”likle damgalanmıştır. Yani politika yapmak, düzen sınırları içindeki mücadeleyle (onun da en dar hali seçimlerle) özdeşleşmiş ve adeta oraya hapsolunmuştur. Her şeyin …

Her seçim döneminde burjuva kadın dernekleri, tüm düzen partilerine “daha fazla kadın aday” çağrısı yapar ve bunu çarpıcı reklamlarla duyururlar. Bu kez de öyle oldu. Erdoğan, Kılıçdaroğlu ve Bahçeli’nin fotoğraflarının üzerlerine çarpı çekilerek, “daha fazla kadın aday” göstermeleri istendi. Her ne kadar bazı yerlerde “önseçim” ya da “yoklama” denilse de, son söz parti liderlerinden çıkıyordu ne de olsa. Esasında bu …

Burjuva seçimlerine yaklaşım, ilk ortaya çıktığı günden bu yana reformizm ile devrimciliğin temel ayraçlarından biri olmuştur. Bunun esasını parlamento seçimleri (genel seçimler) oluşturmakla birlikte, yerel seçimlere bakış da benzer şekilde farklı bakışaçılarını oluşturur. Kapitalist sistemde seçimler, bir ülkenin “demokrasi” ile yönetilip yönetilmediğinin en önemli hatta tek göstergesi olarak sunulmaktadır. Oysa 4 ya da 5 yılda, halkın sandığa giderek oy kullanması, …