Hatay için üçüncü kez yola çıktık. İnsan dayanışmaya giderken hüzün dolu olur mu? Kalbi dayanışma için atarken, acı içinde kıvranır mı? Yıkılmış bir şehrin insanlarıyla konuşmaya, onların yaşadıklarını görmeye zor dayanıyoruz. Dayanışmaya gidiyoruz ama kendimizi yetersiz hissediyoruz. Eksik kalıyoruz çünkü. Yerle bir olmuş şehrin neresine, onbinlerce depremzedenin kaçına yetişebileceğiz!… Yollar daha sakin, şehir küsmüş gibi sessizliğe bürünmüş. İnsanlar artık durumu kabullenmiş …
Devamını oku