Etiket arşivi

1800’lü yılların ilk yarısında, dünya, işçi direnişleri ve halk isyanlarıyla alev topu gibiydi. Bu ülkeler arasında Fransa başı çekiyordu. İsyanlar ülkesi Fransa… Rekabet koşulları, burjuvaların işçileri sömürüsünde sınır bırakmıyor, aynı zamanda azgın sömürüye malzeme yapılıyordu. Patronlar toplantılarında karlarının hesabını yapıyor, işçilere ateş püskürüyorlardı. “Burası İngiltere değil” diyorlardı. “Burada ipeğin fiyatını düşürecek buharlı makineler yok. Lanet olası İngilizler bir top ipeğin …

İşçiler barikatları aşa aşa, zincirleri kıra kıra yürüyorlar… Manisa-Soma’dan yola çıkan maden işçileri, yalın ayak Ankara’ya geldiler. Meclis’in kapısına dayandıklarında, yine polis barikatlarıyla karşılaştılar. Sözde halkın temsilcilerinin olduğu meclise giremediler. Çünkü gerçekte orası patronların meclisiydi. Direnişte bunu daha net gören işçiler “satılmış vekiller” diye haykırdı. Bellerine kadar su içinde, elektrik ve gaz kaçağı riski altında onları ölümüne çalıştıran Fernas Madencilik’in …

Yine bir seçimin öngünündeyiz. AKP döneminde “demokrasi” ve “halkın iradesi” ne kadar çok katledildiyse, o kadar sık sandık kuruldu ve bu kavramlar o kadar değersizleştirildi. Neredeyse her yıl yapılan seçimler, AKP’yi aklamanın, kurmaya çalıştığı rejimi meşrulaştırmanın aracı haline getirildi. Öyle ki halk, AKP kazanana kadar seçime gitmeye mahkum edildi. Bunun son örneğini 31 Mart seçimlerinde yaşadık. Büyükşehirler başta olmak üzere …

İşsizliğin ebesi olan kapitalizm, ilk uç verdiği 17. yüzyıl başlarında işsizliği “suç” sayıyordu. Patronlar işçiden yoksun kalmamalıydı. Çıkarları, yüksek maliyetten kaçmak için el emeğinin çoğalmasından yanaydı çünkü. işçiler zorunlu çalışmaya mahkum edildi, emeğini sunmak zorunda bırakıldı. Bu ihtiyacı karşılayacak yasalar çıkardılar. O yıllarda Fransa’da çıkan bir yasa şöyleydi: “İşsiz güçsüz kimseler, serseriler ve yaşamlarını kazanmak için en ufak bir çaba …