2007’de başlayan “Taksim savaşları”nın bitmesinin ardından, 1 Mayıs’ların niteliğinde önemli bir ivme kayması ortaya çıkmıştı. Bu kaymanın bir yanını, “kavga günü” olmaktan çıkartan, “gösteri günü”ne çeviren, bu yanıyla da içini boşaltan bir tarzın şekillenmesi oluşturuyordu. Doğru olan, günün içeriğinin devrimcileştirilmesi, hep bir ağızdan kavga sloganlarının haykırılmasıydı. Miting olarak örgütlenen bir 1 Mayıs’ta dostun düşmanın karşısında iyi görünmek, militan durmak, …
Devamını oku