Etiket arşivi

İnsan ilişkilerinde hoyratlığın, kabalığın, nobranlığın tavan yaptığı, değerler sisteminin altüst edildiği, “insanca yaşam” kavramının yerle bir olduğu bir dönemin içindeyiz. İyi ile kötü, doğru ile yanlış, erdem ile yozluk sürekli yer değiştiriyor. İnsanlığın “insanlaşması” sürecindeki gelişim düzeyi sanki tersine dönüyor; “hayvanca” yönler gün geçtikçe daha baskın hale geliyor. Yaşamı giderek daha katlanılmaz hale getiren “distopik” bir sürecin karanlığına gömülüyoruz.   …

Yine yollara savruldu kadınların, çocukların bedenleri… Yine göğe yükseldi çığlıklar… Bir kadın yolun kenarında haykırıyor: “Ben kime ağlayacağım, kızıma mı, gelinime mi?” Aynı aileden üç cenaze var kenarda. Bir başka aileden yine üç kadın… Bir başkasından iki beden serilmiş yatıyor kanlar içinde… Biri çocuk, 13’ü kadın, 15 beden yol kenarına uzanmışlar… Mevsimlik işçiler, bir ölüm yolundan daha dönememişler. Bu defa …