Etiket arşivi

İnsan Hakları Haftası dolayısıyla Adana İHD’de Makbule Ana (Berktaş) anısına bir toplantı yapıldı. 13 Aralık’ta gerçekleşen toplantıda, Makbule Ana’nın hayatını ve mücadelesini konu alan “Küçük Dev Kadın” adlı kitap tanıtıldı. Kitabın derleyeni Zeynep Berktaş, kitap hakkında kısa bir konuşma yaptı. Sözlerine, İnsan Hakları Haftası’nda Ana’yı anmanın daha anlamlı olduğunu söyleyerek başladı. Ayrıca 13 Aralık’ta Erdal Eren’in 17 yaşında idam edildiğini …

Makbule Berktaş, çocukları için mücadeleye atılan bir anaydı; sonrasında “tüm devrimcilerin anası” olmayı başardı, hak ve özgürlükler savaşçısına dönüştü. Adana İHD kurucularından Makbule Berktaş için Adana’da Yüreğir Kültür Merkezi’nde yapılacak söyleşi, müzik dinletisi ve imza gününe tüm dostlarımız davetlidir. 7 Aralık 2024 Saat: 14.00 Yüreğir Kültür Merkezi, Mustafa Kemalpaşa cad. (Yeni Adliye Karşısı) Adana

Makbule (Berktaş) Ana’yı ölümünün 3. yılında mezarı başında andık. Anmaya dostları, akrabaları, İHD Adana il başkanı ve yöneticileri de katıldı. Anma emek ve özgürlük mücadelesinde yaşamını yitirenler için bir dakikalık saygı duruşu ile başladı. Yapılan konuşmada, Makbule Ana’nın bütün devrimcilerin anası olmayı başardığı, grupçuluğun, rekabetin, parçalanmanın baskın olduğu bir ülkede ve dönemde, bunu başarmanın hiç de kolay olmadığı söylendi. Ona “Küçük …

Ölümünün ikinci yılında Makbule Ana mezarı başında ve kurucusu olduğu Adana İHD’de anıldı. 31 Ekim 2021’de yitirdiğimiz anamız Makbule Berktaş, bir tutsak anası olarak başladığı mücadeleyi, hak ve özgürlükler savaşçısı olarak sürdürmüştü. 1978 yılından ölümüne dek, bu mücadelenin bir parçası oldu. 40 yılı aşkın süre, sadece tutsakların değil, ezilen-sömürülen tüm kesimlerin mücadelesinin içinde, bazen önünde yer aldı. Adana’nın Buruk Mezarlığı’nda …

Anamız Makbule Berktaş’ın ölüm yıldönümünde mezarı başında bir anma gerçekleştirdik. Onu geçen yıl 31 Ekim’de kaybetmiştik. Aramızdan ayrılışının birinci yıldönümünde ailesi, dostları ve sevenleri bir kez daha saygıyla, özlemle andılar. Saat 13.00’de mezarı başında toplanıldı. Beş yıl önce yitirdiğimiz eşi Arif Berktaş ile yanyana yatıyorlardı. “O güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler” diyerek söze başlandı ve kaybettiğimiz o güzel insanlar için bir dakikalık …

Bir çığlık ki, geçenin zemheri karanlığını deldi geçti… Yıldızlar göklere tutunmayı bıraktı; yeryüzüne inci tanesi gibi saçıldı…. Gece ayaza büründü, uykular köhne odalara kaçtı; uğramadı göz kapaklarına… Acı bir sessizlik bürüdü sokağı; tıpkı bir kenti usulca kaplayan buğulu bir sis misali… Bu defa “küçük dev kadın” bağladı, elleri kolları… Sessizce eğilmişti kulağına yeryüzünün, giderken de devrim olsun dercesine… Ev sallandı, …

“Geçmişimiz, geleceğimizdir” deriz ve her defasında herhangi bir nedenden dolayı hep tarihe dönüp gelecek zamana dair bir takım yorumlar ya da konuşmalar yaparız. Sevgiler, hüzünler, anılar, geçmişle bağlantılı sözlere, yazılara dökülür. Tüm yaşanmışlıklar, canlı birer sinema şeridi misali bugüne ve gelecek zamana ışık olur. Tarih çok yakın, ama bir o kadar da acılı-sancılı bir günün tarihi 31 Ekim 2021 sabahı… …

Annemiz Makbule Berktaş’ı 31 Ekim gününün ilk saatlerinde kaybettik. Pandemi koşullarına rağmen, yurdun dört bir yanından gelerek cenazemize katılan yüzlerce kişiye; ülkenin çeşitli illerinden ve yurtdışından bizleri arayarak acımızı paylaşan tüm dostlara… Adana’nın Tahsilli Mahallesi’nde bir hafta süren taziye günlerinde son görevlerini yerine getirmek için canla-başla çalışan komşularına, akrabalarına, dostlarına ve devrimci çocuklarına… Bu acılı günümüzde bizi yalnız bırakmayan, Adana’daki …

Makbule Ana’mız (Makbule Berktaş) 1.55 boyunda küçük bir kadındı. Ama dev gibi bir yüreği vardı. O yüreğe sadece yakınlarını, dostlarını değil, tüm devrimci çocuklarını sığdırdı. Her daim kucaklayıcı, yapıcı oldu. Ama yanlışlarını eleştirmekten de asla geri durmadı. Dobralığıyla, dürüstlüğüyle ve sıcaklığıyla onların “Ana”sı oldu. Onun yüreği sadece işkencecilere, hainlere, faşistlere kapalıydı. Hele ki işkenceciler sözkonusu olduğunda büyük bir öfke duyar, …

12 Eylül’ü unutmayacakların başında analar gelir. 12 Eylül’ün tüm vahşetini bedeninde, yüreğinde yaşayan analar, bu vahşete karşı direnişin de başını çektiler. O güne dek mutfaklarından dışarı adımını atmayan birçok ana, çocuklarının arkasına düşerek faşizmi ve faşizme karşı mücadeleyi öğrendi. Cezaevi kapılarında başladı bu mücadele maratonu. Açlık grevi ve ölüm oruçlarında en kritik engellerden geçti. Toplu dilekçe ve görüşmelerden, Taksim anıtına …