Genel

Hatay için üçüncü kez yola çıktık. İnsan dayanışmaya giderken hüzün dolu olur mu? Kalbi dayanışma için atarken, acı içinde kıvranır mı? Yıkılmış bir şehrin insanlarıyla konuşmaya, onların yaşadıklarını görmeye zor dayanıyoruz. Dayanışmaya gidiyoruz ama kendimizi yetersiz hissediyoruz. Eksik kalıyoruz çünkü. Yerle bir olmuş şehrin neresine, onbinlerce depremzedenin kaçına yetişebileceğiz!… Yollar daha sakin, şehir küsmüş gibi sessizliğe bürünmüş. İnsanlar artık durumu kabullenmiş …

Devlet, afet durumunda “asli görev”ini bir kere daha açıkça ortaya koydu: Depremzedelere yardım götüreceğine, devrimci-demokrat kurumların yardım çalışmalarına saldırıyor! Bugüne kadar TMMOB’un çadır taşıyan tırlarına, HDP’nin soba ve odun taşıyan araçlarına, bazı kurumların gıda malzemesi taşıyan tırlarına el koyduklarını duymuştuk. Artık doğrudan yardım merkezlerine saldırı aşamasındayız. 15 Şubat günü Maraş-Pazarcık’ta Hasankoca Mahallesi Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’nde bulunan koordinasyon merkezine “kayyum” …

Deprem haberini aldığım sabah saatlerinde, yıkımın büyüklüğünü anlayabilmiş değildim. Adana ve Hatay’daki yoldaşları arayıp durumlarını öğrendikten sonra rahatladım da diyebilirim. Hava aydınlanınca ortaya çıkan görüntülerle, depremin boyutunu ancak idrak edebildim. Durumla yüzleştikten sonra yoldaşlarla görüşerek deprem bölgesine gitmenin olanaklarını aramaya başladık. Nihayetinde HDK’lılarla birlikte yola çıktık. “Devlet ortada yok” sözü, ete kemiğe bürünüyordu; fiilen de ruhen de ortada görünmüyorlardı. Özellikle …

Hatay için yola çıktığımızda birçok zorlukla karşılaştık. Yollar çok kalabalıktı, trafik sıkışmıştı. Halkımız kendi imkanlarıyla küçük-büyük demeden, azı-çoğu aramadan koyulmuştu yollara. Gün dayanışma günüydü çünkü… Adana da deprem bölgesi. Ama Hatay kadar büyük bir yıkım yaşanmadı. Adana kendi acısını unutup Hatay’a yardıma koştu. Hemen her mahallesinde yardım toplandı, başta Antakya olmak üzere depremden büyük zarar gören il ve ilçelere ulaşmaya …

İşçi Emekçi Birliği’nin “Deprem değil kapitalizm öldürür” sloganıyla Şişli’de bulunan Cevahir AVM önünde yapmak istediği eyleme polis saldırdı. Saldırıda 21 kişi gözaltına alındı. 13 Şubat günü saat 19’da yapılacak eylem öncesinde, Mecidiyeköy-Şişli bölgesi yoğun bir polis ablukasına alındı. Yoldan geçenlerin “savaş mı çıktı” diye soracağı kadar büyük, binlerce polisin bölgeyi kuşattığı bir ablukaydı bu. Deprem bölgelerinde arama-kurtarma faaliyetine insan göndermeyen, …

Deprem bölgelerindeki yağma olaylarına tepki göstermek ve yağmayı engellemek gerekir. Ancak bu durumu fırsat bilerek gözaltında işkence ve ölümlerin yeniden başlaması, depremin acısının yağmacılardan çıkartılması, insanlık suçudur; derhal durdurulmalıdır! Erdoğan “OHAL sayesinde yağmacılarla daha rahat mücadele edeceğiz” demişti. Elbette bu, OHAL’i meşrulaştırmak için bahaneydi. Çünkü yasalara göre zaten yağmacılık bir suçtur ve cezası tanımlanmıştır. Ancak bu açıklamanın ardından, yağmacılara dönük …

Bugün 8. gün! Sesler hala kesilmedi enkaz altından. Umutla, sabırla, inatla yaşamaya devam ediyor insanlar, yaşamaya devam ediyor insanlık enkaz altında… Şehri terk ettiğinizi bilseler sitem ederlerdi belki de. “Çadır bulamadım”, “mazot bulamadım”, “jeneratör, vinç bulamadım” dediğinizi duysalardı… Belki de “gözlerinizi kapatmayın üşüyorum” diyeceklerdi. Belki de “şu kalorifer peteğinin arkasında bir yudum su uzatır mısın” diyeceklerdi. Belki de: “Heeeey! Ne …

“Güvenlik sorunu” afet bölgelerinde genel olarak yaşanır. Yaşanan büyük depremlerin ardından, Antakya’daki güvenlik sorunu, çok daha boyutlu ve çok yönlü olarak ortaya çıktı. 1- Antakya özelinde güvenlik sorununun başına, “şehre inen” cihatçı çeteleri yazmak gerekir. Suriye savaşının başlamasının ardından Antakya’ya doldurulan silahlı cihatçı çeteler, büyük tepkiler ve verilen mücadelenin ardından etkisini yitirmişti. Bir kısmı başka bölgelere taşınmış, bir kısmı ise …

Şehirlerarası yollar tıklım tıklım. İstanbul’da yaşayanlar bilir, yolda kala kalırsın ya da gideceğin bir saatlik yol çıkar üç saate, onun gibi. Ama evine veya işine giderken değil, yardıma giderken oluyor bu. Tırlar, kamyonlar, kamyonetler, özel araçlar… Herkes yolların bir an evvel açılmasını bekliyor. Arabalar dur-kalk halinde… Bu konvoy karşısında belki de ilk kez daha sakin kalabiliyorsun. Biliyorsun ki herkes aynı …

Onbinlerce insan hayatını kaybetti bu depremlerde. 9 Şubat akşamı, resmi rakam 17 bini geçmişti. Ancak şunu da söylüyorlar: Sadece “kimliği tespit edilenler” sayılıyor. Peki ya kimliği tespit edilemeyenler? Peki ya henüz ulaşılamayan köylerde kasabalarda, kayıtsız biçimde gömülenler? Henüz enkazın içinden çıkarılmayanlar? Daha ilk gün, enkazdan çıkartılan cenazelerin, kokmaması-bozulmaması için yerlere, toprağın üzerine serildiğini görmüştük. İnsanlar kendi sığındıkları alanların bir kenarına …