Devrimci Sendikal Birlik

Bu yıl 1 Mayıs birçok şehirde yaygın ve kitlesel bir şekilde gerçekleşti. Sadece metropollerde ve illerde değil, birçok ilçede de 1 Mayıs kutlamaları oldu. Buna karşın Urfa’daki 1 Mayıs mitingi için yola çıkan işçilerin trafik kazası sonucu ölümü, derin bir üzüntüye yol açtı. İş cinayetlerinde ortalama günde 5 işçinin öldüğü ülkemizde, 1 Mayıs günü de 5 işçi trafik kazasında, iki …

Devrimci Sendikal Birlik (DSB) olarak, direnen Uzel işçilerini ziyaret ettik. Uzel işçileri, 11 yıldır alamadıkları kıdem tazminatları için Demirkapı’daki fabrikanın önünde her pazar saat 11.00-13.00 saatleri arasında, protesto eylemi gerçekleştiriyorlar. 21 Nisan günü Uzel işçilerine bir direniş ziyareti gerçekleştirdik. İşçiler fabrikanın önüne “11 yıl oldu tazminatlarımızı alamadık. Sadaka değil hakkımızı istiyoruz” yazılı, “Uzel işçileri” imzalı pankart ve döviz asmışlar. Sık …

AKP Grup Başkanvekili Muhammet Emin Akbaşoğlu bir hesap yapmış. Asgari ücretle geçinen 5 kişilik bir aile, bir ay boyunca ve günde 3 öğün çay-simit tüketirse 900 lira tutuyormuş, böylece aile 1120 lira tasarruf edebiliyormuş! Artık o kalan 1120 lirayı da bozdurup bozdurup harcarlar! Hatta daha iyisi, asgari ücretten 1120 lira indirime gidilsin! Öyle ya, bu kriz döneminde hem devleti, hem …

Bu yıl Basel’de 1 Mayıs çalışmalarına erken başladık. 1 Mayıs’a kadar uzanan süreçte çeşitli etkinlikler düzenleyerek, 1 Mayıs’ın daha güçlü geçmesini hazırlamak istiyoruz. 1 Mayıs’ta düzenlenecek ortak eylemlerin yanısıra, Hirschi adlı kurumda, kendi devrimci 1 Mayıs kutlamamızı yapmaya karar verdik. Hirschi İsviçreli anti-faşist bir kurum. Yaklaşık 40 yıldır muhalefet odaklarından biri olmuş. Burada 1 Mayıs için kendi hazırladığımız siyasi programın …

Erdoğan’ın ülke ekonomisini teslim ettiği damadı Berat Albayrak, 10 Nisan günü “Ekonomide reform paketi”ni açıkladı. Uzun zamandır açıklanacağı duyurulan ve sürekli ertelenen paket, seçim sonrasının kargaşası içinde ortaya atılıverdi. Yaşanan ekonomik kriz içinde, krize çare olmayacağını, ekonomiyi düzeltmeyeceğini kendilerinin de iyi bildiği program, tam da beklendiği gibi boş vaatlerden ileri gitmedi. Bütün paketten geriye kalan ise, işçi ve emekçilerin kıdem …

Bu yıl 1 Mayıs’a yerel seçimlerin ardından giriyoruz. Uzun yıllardır ilk kez AKP’nin büyükşehirlerde kaybetmesi, kitlelerin yeniden umutlanmasına yol açtı. “Ne yapsak da bu AKP gitmez” duygusu, yerini “başarabiliriz”e bıraktı. Kitlelerin kendi gücüne güvenmesi bakımından, bu duygu elbette çok önemlidir. Görünürde bu bir seçim başarısıdır. Fakat gerçekte kitlelerin yıllardır verdiği mücadelenin bir sonucudur. Haziran Ayaklanması gibi Türkiye tarihinin en büyük …

Kriz kendisini tüm şiddetiyle her geçen gün daha fazla hissettiriyor. Bunun birinci göstergesi, işsizliğin rekor düzeylere çıkmasıdır. TÜİK’in son açıklamasında bu oran yüzde 12.3, yani 4 milyon civarında gösterilse de, gerçek rakamın 7-8 milyona ulaştığını söyleyen ekonomistler var. Çünkü TÜİK işsizliği düşük göstermek için her tür hileli yöntemi kullanıyor. Mesela sadece son 4 hafta içerisinde iş başvurusu yapanları dikate alıyor. …

İşçi ve emekçilerin, ezilen halkların çok büyük bedeller ödeyerek kazandığı haklar, kazanımlar vardır. Ve sonrasında bu günlerden bazıları “bayram” ya da “tatil” ilan edilerek, her yıl kutlanmaya başlanmıştır. Kimisi uluslararası bir gün haline gelmiştir, kimisi bölge halklarıyla, ya da bir ülke ile sınırlı olabilir. Bunların başında hiç kuşkusuz 1 Mayıs geliyor. Ardından 8 Mart’ı, Ekim Devrimi’ni, Paris Komünü’nü sıralayabiliriz. Bunlar …

Kapitalizm ortaya çıktığı andan itibaren işçileri (çocuk işçiler dahil) günde 16 saati aşan sürelerle çalıştırdı. İşçiler de çalışma sürelerinin kısaltılması talebiyle birçok eylem yaptılar. “8 saatlik işgünü” kavramı, ilk kez 1817 yılında İngiltere’de, ütopik sosyalist Robert Owen tarafından dile getirilmiştir. Owen’in, “8 saat çalışma, 8 saat eğlence ve 8 saat dinlenme” şeklinde oluşturduğu formül, hızla yaygınlaşıp bir slogana dönüşür. Hatta …

İşsizliğin ebesi olan kapitalizm, ilk uç verdiği 17. yüzyıl başlarında işsizliği “suç” sayıyordu. Patronlar işçiden yoksun kalmamalıydı. Çıkarları, yüksek maliyetten kaçmak için el emeğinin çoğalmasından yanaydı çünkü. işçiler zorunlu çalışmaya mahkum edildi, emeğini sunmak zorunda bırakıldı. Bu ihtiyacı karşılayacak yasalar çıkardılar. O yıllarda Fransa’da çıkan bir yasa şöyleydi: “İşsiz güçsüz kimseler, serseriler ve yaşamlarını kazanmak için en ufak bir çaba …