Başyazı

Ankara’daki Çayırhan Termik Santrali’nde çalışan maden işçileri, 20 Kasım’da kendilerini maden ocağına kapattılar. Bu eylemi özelleştirmeye karşı yaptıklarını söyleyerek… Çalıştıkları maden ocağının özelleştirileceğini duymuşlar ve ona karşı eylemlere başlamışlardı. Daha önce özelleştirme karşıtı bir miting de yaptılar. Fakat bir değişiklik olmayınca, 500 işçi maden ocağına indi. Özelleştirme kararından dönülmediği koşulda, açlık grevine başlayacaklarını bildirdiler. Maden işçileri, özelleştirmenin ölüm olduğunu Soma’dan, …

İşçiler barikatları aşa aşa, zincirleri kıra kıra yürüyorlar… Manisa-Soma’dan yola çıkan maden işçileri, yalın ayak Ankara’ya geldiler. Meclis’in kapısına dayandıklarında, yine polis barikatlarıyla karşılaştılar. Sözde halkın temsilcilerinin olduğu meclise giremediler. Çünkü gerçekte orası patronların meclisiydi. Direnişte bunu daha net gören işçiler “satılmış vekiller” diye haykırdı. Bellerine kadar su içinde, elektrik ve gaz kaçağı riski altında onları ölümüne çalıştıran Fernas Madencilik’in …

“Sermaye tepeden tırnağa her gözeneğinden kan ve irin akarak doğmuştur” diyor Marks. Karşılaştığımız her olay, her yeni gelişme, bize bu gerçeği yeniden hatırlatıyor. Burjuvazinin daha fazla kar için dökmeyeceği kan, işlemeyeceği cinayet, yapamayacağı vahşet yok! Son örneğini Artvin-Hopa’da yaşadık. Doğasını, toprağını korumak isteyenlerin üzerine ateş açıldı; Reşit Kibar öldürüldü, iki kişi yaralandı. Öylesine pervasız ve rahatlar… Sırtlarını dayadıkları sermaye sınıfı …

Asgari ücrete Temmuz zammı verilmedi. Türk-iş gibi işbirlikçi bir sendikanın dahi, “açlık sınırı”nı 18 bin, “yoksulluk sınırı”nı 61 bin TL olarak açıkladığı koşullarda, asgari ücretin 17 bin TL’de kalması, artık “açlık sınırı”nın bile baz alınmadığını gösteriyor. Hemen her gün en temel ihtiyaç maddelerine zam yapılırken, ücretlerin dondurulması; halkı açlığa, ölüme terketmek demektir. Ocak ayından bu yana geçen 6 ay içinde, …

Şair Kemal Özer 1 Mayıs başlıklı şiirinde şöyle diyor: “Her şeyin eridiği bu Mayıs günü / öfkeyle umutsuzluk, acıyla ölüm / kuşkuyla döneklik yan yana… / Dolarken damarlarımıza bir anda / birlikte yürümenin coşkusu / yaşamı bilinçle kavramanın / ne kadar biçerse biçsinler / umut daha gür sürecektir…” Bu ülkede neredeyse her 1 Mayıs böyle geçti. Umut-umutsuzluk, acı-sevinç, ihanet-direniş, yenilgi-zafer …

Türkiye, bir seçimi daha geride bıraktı. AKP’li yıllar seçimlerle geçti. Seçimlerin tek başına demokrasiyi geliştirmediği, aksine diktatörlüğü pekiştirici bir rol oynadığı en net bu dönemde görüldü. Bütün diktatörler gibi Erdoğan da kendi yönetimini seçimlerle meşrulaştırmaya çalıştı. Her tür hile, entrika, manipülasyonla seçimleri kazandı. Elbette bunun da bir sonu gelecekti. 2024 yerel seçimleri, bu “son”un başlangıcıdır. AKP, yıllar sonra ilk kez …

Nazım Hikmet’in “Dört nala gelip Uzakasya’dan / Akdeniz’e bir kısrak başı gibi uzanan / bu memleket bizim” dizeleriyle başlayan ünlü şiirini bilmeyen yoktur. MHP lideri Alparslan Türkeş’in bile, 12 Eylül sonrası bir televizyon programında bu dizeleri okumuşluğu vardır. Nazım’ı ve şiirlerini kendi pis amaçları için kullananlar, onu “ehlileştirmeye” çalışanlar bir yana, “sevdalınız komünisttir” diyen Nazım’ı ve davasını savunanlar için, “bu …

Maraş’tan Hatay’a bölgeyi kaplayan depremin üzerinden 1 yıl geçti. Sorunlar, üzerine yenileri eklenerek büyüdükçe büyüyor… Depremzedeler 1 yıldır çadırlarda, konteynırlarda yaşam savaşı veriyor. Halen su kuyruklarında bekliyor, temiz suya ve gıdaya ulaşamıyorlar.  Yetersiz beslenmeden dolayı çocuklar bodur kalıyor, salgın hastalıklar her tarafı sarmış durumda… En başta asbest, tüm deprem bölgesini tehdit ediyor. Yıkımlar hiç bir önlem alınmaksızın sürüyor… Antakya başta …

Yeni bir yıla daha savaşla, açlıkla, hastalık ve ölümle giriyoruz. Emperyalist-kapitalist sistem, insanı ve doğayı katletmeye devam ediyor… “Sosyalist blok”un yıkılışından bu yana insanlığı daha geriye, Ortaçağ karanlığına çektiler. Özellikle içinde bulunduğumuz coğrafya, dinci-gericiliğin, savaşların, vahşetin merkezi oldu. Halklar birbirine düşürülüyor; cehalete, yoksulluğa, çürümüşlüğe mahkum ediliyor… * * * Ülkemiz açısından 20 yılı aşkın AKP dönemi, her yönden gerileyişe sahne …

Gün geçmiyor ki, toplumsal-siyasal çürümenin ulaştığı boyutu gösteren bir skandal patlamasın! Dilan-Engin Polat çiftinden “Fatih Terim Fonu”na, Can Atalay kararından AYM-Yargıtay sürtüşmesine, İYİP’de ortaya saçılan “akçeli işler”den, otel sahibi emekli polislerin yurtlardaki kızları fuhuşa zorlamasına kadar her yerden lağım fışkırıyor; çürümenin kesif kokusu tüm toplumu zehirliyor. En tepeden başlayarak yasa-kural tanımazlığın, keyfiyetin, liyakatsizliğin, kayırmacılığın, cezasızlığın, pompalanan bencilliğin, hedonizmin sonuçlarını yaşıyoruz. …